TOP 5
Waszych ulubionych kamer
Wigierski Park Narodowy położony jest na północnym skraju Puszczy Augustowskiej, największego zwartego kompleksu leśnego na niżu Europy, który wraz z lasami na terytorium Litwy i Białorusi pokrywa obszar około 300 tysięcy hektarów.
Powstał w 1989 r. i jest jednym z młodszych parków w naszym kraju. Znajduje się na wschód od Suwałk, graniczy z Puszczą Augustowską. Park zajmuje 15 085 ha powierzchni, z tego większość (63 proc.) pokrywają lasy a jedną piątą wody – w jego granicach rozciąga się duże jezioro Wigry, o bardzo urozmaiconej linii brzegowej. Przez park przepływa też największa rzeka tego regionu, Czarna Hańcza, będąca popularnym szlakiem kajakowym.
zdjęcie: shutterstock.com/
Rzeźba terenu Parku jest zróżnicowana, na północ od jeziora Wigry krajobraz jest pagórkowaty, z licznymi wzniesieniami i obniżeniami terenu, dużą liczbą jezior i dolin rzecznych, zaś w części południowej dominują obszary o lekko sfalowanej lub płaskiej powierzchni.
Na terenach parku zamieszkuje 300 gatunków różnego rodzaju zwierząt, jego wizytówką jest bóbr znajdujący się w herbie. Ponadto występują sarny, jelenie, łosie, dziki, borsuki. Awifauna liczy ponad 200 gatunków – gniazdują tu orliki krzykliwe, bieliki, myszołowy, błotniaki stawowe. Pod ścisłą ochroną znajdują się ryby, których wiele gatunków pływa w jeziorze.
Na terenie parku wytyczone zostały atrakcyjne szlaki piesze, rowerowe i konne, powstały też ścieżki przyrodniczo-edukacyjne.
Turyści mają tu do swojej dyspozycji liczne szlaki turystyczne o łącznej długości ponad 200 km. Poza turystyką pieszą dobrze rozwinięta jest również turystyka rowerowa, wodna (żeglarstwo, kajakarstwo), narciarstwo biegowe, sport bojerowy, wędkarstwo, jazda konna. Przygotowano też kilka ścieżek edukacyjnych.
Najcenniejszymi elementami przyrodniczymi Parku są ekosystemy wodne, a wśród nich największe z jezior – Wigry oraz najdłuższa rzeka w Parku i jedna z najpopularniejszych tras kajakowych - Czarna Hańcza. Rozległe obszary leśne, na których dominują sosny i świerki, reprezentują wszystkie typy lasów charakterystycznych dla Puszczy Augustowskiej i całej Polski północno-wschodniej. Dużą część powierzchni Wigierskiego Parku Narodowego zajmują torfowiska. O bogactwie tutejszej flory decyduje różnorodność zbiorowisk i ich mozaikowy układ.
Główny atut Wigierskiego Parku Narodowego stanowią akweny wodne. W jego granicach znajdują się 42 jeziora (o łącznej powierzchni 28 km²), a wśród nich - jedno z największych i najgłębszych w Polsce, o bogatej linii brzegowej, urozmaicone wyspami i przepięknymi zatokami - jezioro Wigry.
Czarna Hańcza jest wymarzoną rzeką na spływ kajakowy. Szlak kajakowy Czarnej Hańczy rozpoczyna się na jeziorze Wigry. Do pokonania trasy od jeziora Wigry do jej połączenia z Kanałem Augustowskim we wsi Rygol potrzeba 3 do 5 dni. Rzeka płynie na tym odcinku spokojnie, a jedyną przeszkodą na odcinkach puszczańskich są powalone drzewa przez wiatr lub bobry.
Innym typem środowisk wodnych, które możemy zaobserwować w tej enklawie przyrodniczej, są: siedliska wodno-błotne, stawy, źródliska, strumienie oraz meandrujące rzeki (na terenie parku znajdują się rozlewiska sześciu rzek).
Bogactwo krajobrazu parku uzupełnia niezwykła przyroda. Flora tego obszaru przyrodniczego skupia ponad 30% wszystkich krajowych gatunków roślin objętych prawną ochroną.
W WPN występuje wiele rzadkich i wymierających roślin jak przylaszczka pospolita, wawrzynek wilczełyko, lilia złotogłów, turzyca bagienna czy storczyk – stoplamek krwisty.
Wśród roślin rosnących w Parku aż 75 taksonów objętych jest ochroną gatunkową, przy czym 61 ochroną ścisłą, a 14 częściową. Na szczególną uwagę zasługują gatunki zagrożone wyginięciem oraz gatunki rzadkie. Na liście roślin naczyniowych występujących w Wigierskim Parku Narodowym znalazły się 52 takie taksony, w tym jeden gatunek - kanianka lnowa Cuscuta epilinum - uznany za wymarły w naszym kraju
Na faunę tego rejonu składa się natomiast ponad 1 700 gatunków zwierząt, z czego ochronie prawnej podlega 301 gatunków (ponad 40% wszystkich gatunków zwierząt objętych ochroną w Polsce).
Najbardziej charakterystycznym zwierzęciem i symbolem Parku jest bóbr, zasiedlający brzegi rzek i jezior. Wieloletnia ochrona gatunkowa i rezerwatowa, jak również utworzenie Wigierskiego Parku Narodowego, przyczyniły się do stopniowego wzrostu liczebności tych zwierząt i ich migracji na tereny sąsiednie, przyczyniając się do rozwoju wielotysięcznej populacji bobrów na Suwalszczyźnie.
Coraz częściej spotkać tu można wilka. Na uwagę zasługują liczne gatunki ptaków drapieżnych i wodnych.
Na terenie Parku stwierdzono występowanie 297 gatunków kręgowców, w tym 32 gatunki ryb, 12 gatunków płazów, 5 gatunków gadów, 202 gatunki ptaków oraz 46 gatunków ssaków. Ponad 82% fauny kręgowców Parku (244 gatunki) podlega ochronie gatunkowej. Jest to 48% wszystkich chronionych w Polsce kręgowców. Wśród gatunków objętych ochroną zdecydowanie największą grupę stanowią ptaki - 185 gatunków, a następnie ssaki - 37 gatunków. Pozostałe gatunki należą do gromady płazów, gadów i ryb.
Na jeziorze Wigry znajduje się wiele półwyspów oraz wyspy zajmujące powierzchnię ok 70 hektarów. Najbardziej znane półwyspy to: Wysoki Wągieł o długości ok 4 km, Rosochaty Róg, Klasztorny. Na tym ostatnim znajduje się miejscowość Wigry. Tam zlokalizowany jest cenny obiekt zabytkowy jakim jest Klasztor Kamedułów, który powstał w XVII wieku w miejscu królewskiego, myśliwskiego dworku.
Wieże klasztoru Kamedułów możemy zobaczyć w wielu miejscach. Budowla góruje nad jeziorem na wysuniętym półwyspie pięknie komponując się z krajobrazem. W granicach murów klasztoru znajdziemy kościół, wieżę zegarową i eremy (domy mnichów) przekształcone na pokoje dla turystów.
Dodatkowo na miejscu znajdziemy restaurację i komnaty papieskie w których przebywał papież Jan Paweł II podczas pielgrzymki w te tereny.
Obiekt dysponuje bazą noclegową. Dodatkowo na jego terenie odbywa się szereg imprez kulturalnych.
Waszych ulubionych kamer